Odszedł wyjątkowy ogier Cellestial (Cantus- Wilett- Windesi xx). To od niego rozpoczęła działalność stacja Schmidt w Neu Benthen (Niemcy). Siwy oldenburg, cierpiący z powodu  postępujących oznak starzenia, został uśpiony w wieku 29 lat.  

 


Cellestial urodził się w 1994 roku w stajni Hauke ​​​​Seemanna w Nienborstel. Od samego początku wzbudzał podziw zdolnościami skokowymi, którymi wyróżniała się także jego matka, odnosząca sukcesy na poziomie M 2*. Jako 4-, 5- i 6-cio latek Cellestial, dosiadany przez Heiko Schmidta, wygrywał w klasach od A do M, nierzadko otrzymując oceny 9,0 i wyższe. W 1999 i 2000 roku został finalistą Mistrzostw Młodych Koni. Jako siedmiolatek bez problemu spełnił wymagania licencyjne (5 razy miejsca 1-3 w skokach w klasie S). 


Na arenie międzynarodowej mogliśmy go oglądać z Heiko Schmidtem, Rolfem-Göranem Bengtssonem, René Tebbelem, Janem Petersem, André Thieme i Katrin Schmidt w siodle. Wśród sukcesów siwka są między innymi wysokie miejsca podczas imprezy Sires of the World w Lanaken. 


W ślad za karierą wyczynową przyszły wyniki hodowlane. Cellestial dał między innymi finalistkę Mistrzostw Młodych Koni Coco 135, mistrzynię Meklemburgii Clementine i wiele innych. Na szczególną uwagę zasługują bracia Chap I (ojciec mistrzyni Europy, klaczy Chakaria) i Chap II (rezerwowy zwycięzca licencjonowania w 2012 roku). W sumie 35 synów siwego oldenburga to licencjonowane ogiery. Spośród 293 córek aż 30 to klacze premium. 840 startujących potomków Cellestiala wygrało ponad dwa miliony euro. Obecnie najbardziej znane to Cassiopeia 55 (Heiko Schmidt), Clarina 8 (Nisse Lüneburg) i Calizi (Henrik von Eckermann). Hodowcy wciąż mogą wykorzystać mrożone nasienie wybitnego oldenburga. 


Fot. Hengststation Schmidt